Βρυγμός

Ο όρος βρυγμός έχει ελληνική ρίζα από την αρχαία ελληνική λέξη "βρύκω", η οποία σημαίνει δαγκώνω.

Σαν βρυγμός ορίζεται, το μη λειτουργικό σφίξιμο και τρίξιμο των δοντιών, κατά τη διάρκεια της ημέρας και της νύχτας. Η πρόσφατη βιβλιογραφία, προτείνει τον διαχωρισμό του βρυγμού σε ημερήσιο και νυχτερινό.

Ο νυχτερινός βρυγμός είναι το ακούσιο και υπερβολικό σφίξιμο, τρίξιμο ή χτύπημα των δοντιών συσχετιζόμενο με ισχυρές κινήσεις της κάτω γνάθου, που καταλήγει σε τριβή ή απλά σφίξιμο των ανταγωνιστών δοντιών μεταξύ τους, κατά τη διάρκεια του ύπνου. Φαίνεται να σχετίζεται με πολύπλοκα φαινόμενα μικροαφυπνήσεων κατά τη διάρκεια του ύπνου.

Ο ημερήσιος βρυγμός είναι το σφίξιμο ή τρίξιμο των δοντιών κατά τη διάρκεια της ημέρας. Φαίνεται ότι σχετίζεται με ψυχο-κοινωνικούς παράγοντες. Η συχνότητα εμφάνισης του βρέθηκε ότι φτάνει στο 20% του ενήλικου πληθυσμού.

Οι μασητήριοι μύες μπορούν να παράγουν δυνάμεις που κυμαίνονται σε πολύ υψηλά επίπεδα που μπορεί να φτάνουν τα 110Ν, ενώ έχουν αναφερθεί και τιμές που ξεπερνούν τα 400 Ν. Για τον κλινικό  οδοντίατρο, αλλά και τον οδοντιατρικό ασθενή, ο βρυγμός έχει ιδιαίτερη σημασία λόγω των πιθανών συνεπειών του.

Πιθανές επιπτώσεις του βρυγμού στο στοματογναθικό σύστημα είναι οι ακόλουθες:

1. Φασέτες βρυγμού
Ο βαθμός αποτριβής των μασητικών και κοπτικών επιφανειών των δοντιών έχει χρησιμοποιηθεί για τον καθορισμό της σοβαρότητας ανάλογα με το αν η αποτριβή περιορίζεται στην αδαμαντίνη ή στην οδοντίνη.

Έντονη αποτριβή προσθίων δοντιών

Φαίνεται ξεκάθαρα όταν η αποτριβή είναι μόνο στην αδαμαντίνη και όταν έχει προχωρήσει στην οδοντίνη.

2. Απώλεια οδοντικής ουσίας και κατάγματα σε φύματα, εμφράξεις, γέφυρες ή σε ρίζες δοντιών

3. Πόνος στα δόντια και πολφίτιδα

4. Αυξημένη κινητικότητα των δοντιών και επιτάχυνση της εξέλιξης υπαρχουσών περιοδοντοπαθειών

5. Κατάγματα οδοντοστοιχιών

6. Ερεθισμός του βλεννογόνου

7. Πόνος πιθανόν από τραύμα στους μύες του προσώπου λόγω την έντονης ισομετρικής συστολής

8. Πονοκέφαλος που πολλές φορές επηρεάζει την ποιότητα ζωής του ασθενή

9. Αλλαγές στο πρόσωπο λόγω υπερτροφίας των μυών

10. Αρθραλγία και εκφυλιστικές αλλοιώσεις των αρθρώσεων λόγω του επαναλαμβανόμενου τραυματισμού τους.

Αντιμετώπιση

Ενδοστοματικοί νάρθηκες. Η χρήση τους είναι πολύ διαδεδομένη με πολύ καλά αποτελέσματα, είναι το πιο αποδεκτό μέσο για την πρόληψη των δυσάρεστων συνεπειών του βρυγμού.

Ασκήσεις χαλάρωσης βοηθούν ορισμένους ασθενείς να χαλαρώσουν και να μειώσουν το σφίξιμο των δοντιών ιδίως όσους σφίγγουν την ημέρα.

Φάρμακα ενδείκνυται σε οξείες καταστάσεις σαν προσωρινή βοήθεια στον ασθενή.

Βιβλιογραφία : ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΣΤΟΜΑΤΟΓΝΑΘΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΣΥΓΚΛΕΙΣΗ. ΤΖΑΚΗΣ ΜΙΧΑΗΛ