Ξηροστομία

Πολλοί άνθρωποι ταλαιπωρούνται από ξηρότητα στο στόμα τους. Παρότι είναι κάτι που αρχικά αποδέχονται με τον καιρό η κατάσταση αυτή επηρεάζει την ποιότητα ζωή τους.

Η ξηροστομία δεν είναι νοσολογική οντότητα αλλά υποκείμενο σύμπτωμα, που οφείλεται σε μεγάλη μείωση του σιέλου, λόγω μειωμένης παραγωγής από τους σιελογόνους αδένες. Αιτιολογικά οι πιο συχνοί παράγοντες ξηροστομίας είναι φάρμακα (αγχολυτικά, αντιυπερτασικά ,αντισταμινικά συμπαθητικομιμητικά, κ.α.), συστηματικά νοσήματα (σύνδρομο Sjorgen, ρευματοειδής αρθρίτιδα, σακχαρώδης διαβήτης, έντονη σιδηροπενική αναιμία, βαριές πρωτεϊνικές ανεπάρκειες), νευρολογικά νοσήματα, ψυχικό stress, κάπνισμα, στοματική αναπνοή, εμμηνόπαυση, αλκοολισμός κα.

Επίσης θα πρέπει να αναφερθεί και η ξηροστομία λόγω χρήσης χημειοθεραπευτικών φαρμάκων ή ακτινοβολίας στην περιοχή του τραχήλου και της κεφαλής. Μεταβολή της ποιότητας και της ποσότητας του σιέλου παρατηρείται συνήθως 2 ημέρες μετά τη χορήγηση των χημειοθεραπευτικών.

Κλινική εικόνα: ο βλεννογόνος του στόματος είναι ξηρός, λεπτός, στιλπνός και κόκκινος. Υποκειμενικά οι ασθενείς παραπονιούνται για αίσθημα καύσου, αλλαγή γεύσης, δυσφαγία, δυσκαταποσία και προβλήματα στην ομιλία. Ευαισθησία της γλώσσας και των χειλέων. Καντιντίαση και αυξημένος τερηδονισμός των δοντιών είναι συχνές επιπλοκές.

Θεραπεία: υποκατάστατα σιέλου, πιλοκαρπίνη, αντιμετώπιση βασικής αιτίας.

Βιβλιογραφία:
Στοματική Υγεία και ογκολογικός ασθενής Θ.Αθανασούλη , Ο.Νικολάτου- Γαλίτη, Ι.Τζούτζας Κ.Καββαδία, Ε.Πεπελάση
Στοματολογία Έγχρωμος Άτλας Γ.Λάσκαρη